Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
riqqətpərvər — ə. və f. rəhmli, şəfqətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəfqətli — sif. Mərhəmətli, riqqətli, mehriban, şəfqəti olan. Qadın! Ey sevgilim, şəfqətli mələk! Bu qədər səbrü təhəmmül nə demək? H. C.. Zeynal indi öz evinə qayıtmaq, ailəsinin şəfqətli qanadları altına sığınıb, qənaətkar bir zəhmətkeş həyatı yapmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həssas — sif. <ər.> 1. Çox tez hiss edən, duyan, başa düşən, dərk edən, qavrayan. Həssas adam. – <Zakir:> Axı Mehriban həssas qızdır. H. Seyidbəyli. Leyla təəccübləndi: – Son dərəcə həssas oğlandır, – deyə ürəyindən keçirdi. B. Bayramov. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şirin — sif. <fars.> 1. Ağızda şəkər, bal və s. kimi xoş tam verən; dadlı, ləzzətli (acı ziddi). Şirin armud. Şirin meyvə. – <Tapdıq> bir stəkan şirin çay içdi. Ə. Vəl.. Respublikamızda şirin nar, göy nar, mələkeş narı . . və sair qiymətli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəvazişli — sif. Nəvaziş göstərən, əzizləyici, oxşayıcı, riqqətli, riqqətlə dolu. . . <Muradın> sönmüş ruhuna yalnız Nigarın nəvazişli əli bir sıcaqlıq verə bilərdi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəqiq — ə. 1)nazik, incə, narın; 2) m. rəhmli; riqqətli, həssas … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çırpıntı — is. Döyünmə, döyüntü, çırpınma. . . Çırpıntılar içərisində çapaladığım halda, Mahrunu gözləməkdə idim. M. S. O.. . . Birdən Səmədin qəlbinin riqqətli döyüntüsü narahat bir çırpıntıya çevrildi. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
incə — sif. 1. Zərif işlənmiş, nəfis, qəşəng. İncə qolbaq. İncə naxış. – Stolun kənarında krovatların yanında kifayət qədər incə sandalyalar düzülmüşdü. C. M.. Tacirin iddiasına görə, o günə qədər Bağdada bu qədər incə xələt gəlməmişdi. M. S. O.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nazikcə — sif. 1. Çox nazik, olduqca nazik. Nazikcə çubuq. 2. məc. Çox incə, incəqəlbli, həssas, riqqətli. Mürsəl öz dostu haqqında söhbətə ara vermədi: – Ana, Ataş nazikcə bir oğlandır (dedi). Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
